zaloguj się   |    zarejestruj się   |    mapa strony   |
ZSNr3

Przyczyny, obiawy i przebieg autyzmu

 

Dokładna przyczyna występowania autyzmu nie jest znana. Do tej pory nie udało się wyodrębnić pojedynczego czynnika, który mógłby być odpowiedzialny za wywołanie choroby. Obecnie wymienia się około 50 czynników, które zwiększają ryzyko pojawienia się choroby. Jak dotąd wykluczono koncepcje mówiące o psychogennym podłożu autyzmu – nie znaleziono żadnych obiektywnych dowodów potwierdzających teorie o psychicznym podłożu tego schorzenia. Duże badania kliniczne nie potwierdziły związku pomiędzy szczepieniami (szczególnie szczepionką MMR) a autyzmem.

Do najczęściej wymienianych przyczyn autyzmu należą:

  • Zaburzenia rozwojowe OUN
  • Infekcyjne – wirusowe,
  • uszkodzenie w obrębie pnia mózgu;
  • Genetyczne -uszkodzenie genów w obrębie chromosomów: 2,3,15,16,17,X oraz 7
  • 40% dzieci autystycznych ma podwyższony poziom serotoniny.
  • dendryty komórek nerwowych w nowej korze są zdeformowane,
  • Kandydoza, zwana również drożdżycą/pogłębia objawy /
  • Rtęć zawarta w szczepionkach - Słaba zdolność detoksykacji
  • FAS zaburzone wchłanianie składników pokarmowych

Przyczyn autyzmu należy upatrywać w określonych środkach spożywczych (głównie pszenica-mąka, mleko, cukier, sól), konserwantach, sztucznych barwnikach, polepszaczach smaku, które wywołują reakcje alergiczne w układzie nerwowym dziecka prowadzące do zapaleń mózgu.

Objawy i przebieg autyzmu:

Czasami trudne jest ustalenie momentu, w którym pojawiają się u dziecka pierwsze objawy autyzmu. Choroba u małych dzieci ma bardzo zróżnicowany przebieg i stopień nasilenia. Czasem trudno właściwie ocenić nieprawidłowe zachowanie dziecka i odróżnić je od nietypowych zachowań, które mogą się pojawiać nawet u zdrowych dzieci. Dzieci z autyzmem mogą rozwijać się w zasadzie normalnie aż do 24-30 miesiąca życia. Dopiero wówczas rodzice mogą zauważyć opóźnienie w rozwoju mowy, zabawach lub w kontakcie z własnym dzieckiem. Autyzm może objawiać się w następujących sferach:

· Mowa rozwija się słabo lub wcale. Dziecko używa słów bez znaczenia. Porozumiewa się za pomocą gestów zamiast słów. Ma problemy z koncentracją uwagi.

· Dziecko chętniej spędza czas samo niż z innymi. Nie jest zainteresowane zawieraniem przyjaźni. Kontakt wzrokowy z dzieckiem jest ograniczony lub w ogóle nie występuje. Dziecko mało się uśmiecha.

·  Dziecko przejawia nadwrażliwość na dotyk lub nie reaguje na ból. Wzrok, słuch, dotyk, ból, węch i smak mogą być upośledzone w mniejszym lub większym stopniu.

·  Występuje brak spontaniczności lub pomysłowości w zabawach. Dziecko nie proponuje samo żadnych czynności ani zabaw.

·  Dziecko jest nadpobudliwe lub otępiałe . Występują częste wybuchy złego humoru, bez powodu. Uporczywie przywiązuje się do jednego przedmiotu lub osoby.

Mogą występować agresja i autoagresja.

Objawy autyzmu stają się znacznie bardziej widoczne u dzieci w wieku przedszkolnym, gdyż jest to czas intensywnego rozwoju umiejętności społecznych. Ten okres jest szczególnie trudny dla małych dzieci z autyzmem– niejednokrotnie brak właściwej diagnozy i opieki jest przyczyną frustracji maluchów i ich rodziców.

W wielu szkolnym różnice pomiędzy dziećmi z autyzmem i dziećmi zdrowymi są bardzo wyraźne. Pomimo, że wiele dzieci z autyzmem czyni duże postępy w rozwoju (może dlatego, że w tym wieku większość z nich jest już objęta właściwą opieką), nadal występują u nich zaburzenia umiejętności komunikowania się, ich zabawa jest pozbawiona wyobraźni, schematyczna i nie mają przyjaciół. Zainteresowania autystycznych nastolatków są ograniczone do wąskich tematów, a zbliżone dyscypliny pozostają zupełnie obojętne.

W okresie dorosłości stan choroby nie ulega wyraźnej poprawie, a wręcz zdarzają się przypadki pogorszenia choroby. Ponadto u osób dorosłych, ze zdiagnozowanym autyzmem mogą występować zachowania spowodowane trudnościami adaptacji (a nie samą chorobą), które bywają szczególnie uciążliwe dla otoczenia. Wśród nich można wymienić: stany niepokoju, zniecierpliwienia, zmienność nastrojów, napady złego zachowania i wściekłości, które nie są sprowokowane przez czynniki z otoczenia. Występują również drażliwość, niechęć wobec poleceń, epizody wzmożonej aktywności, łatwe rozpraszanie uwagi.