zaburzenie (lub całkowita utrata) zdolności pisania, powstałe na skutek uszkodzenia lewego płata ciemieniowego mózgu. Schorzenie o podłożu psychicznym, któremu nie towarzyszą żadne zaburzenia czynności rąk, oczu, czy koordynacji. Zwykle współtowarzyszy afatycznym zaburzeniom mowy (afazja), jako ich odbicie w piśmie.